DRANK, IMAGERY, INTERNET, CELIBAAT

Sociale media zijn een next generation tool om mensen met drankproblemen op te sporen. Aan een onderzoek in Alcoholism Clinical & Experimental Research deden 2334 mensen mee. Zij vulden vragenlijsten in en gaven toegang tot hun Facebookpagina. De teksten van hun berichten werden door contextual embedding (daarmee wordt de betekenis van woorden in context beschouwd) geanalyseerd. Dit leverde 2 wordclouds op waarvan die van de hoogrisicogroep opvalt door woorden als ‘fuck, drinking, shit, dude, beer, bar’ in tegenstelling tot die van de laagrisicogroep met woorden als ‘family, and, will, have, prayers’. Mensen die veel dronken hadden het meer over drinken en feesten en gebruikten meer informele en scheldwoorden. Voor de lage risicogroep leek vooral religie een belangrijk thema. De auteurs adviseren hulpverleners toegang te vragen tot de sociale media van hun cliënten.

Sociaal angstige mensen worden meestal niet helemaal beter door therapie. In Psychological Medicine staat een artikel over een mogelijke toevoeging aan de gedragstherapie, namelijk imagery. Aan het onderzoek deden 104 mensen mee die al 10 jaar sociale angst hadden. De helft kreeg naast CGT ook imagery, bijvoorbeeld het visualiseren van veiligheidsgedrag. De conclusie was dat de meeste mensen opknapten van de groepsgedragstherapie maar dat imagery daar niets aan toevoegde.

Aan een onderzoek naar ‘problematisch internetgebruik’ deden 2809 pubers mee, staat in Emotion. Zij vulden 4 jaar lang vragenlijsten in. Uit het onderzoek bleek dat veel internetten tot gevolg kan hebben dat jongeren moeite hebben om hun emoties te reguleren. Hun emoties waren ook minder helder (‘alexithymie’). Het was niet zo dat jongeren die al emotionele problemen hadden daardoor meer gingen internetten. Het is niet helemaal duidelijk wat we met deze kennis moeten.

In het tijdschrift Proceedings of the Royal Society B staat een artikel over monniken. Vanuit evolutionair perspectief is nogal raadselachtig wat het voordeel is van een celibatair leven. De onderzoekers bezochten 530 huishoudens in 21 dorpen in Gansu, China waar veel Amdo Tibetanen (Boeddhisten) wonen. Uit dat onderzoek bleek dat het celibaat ‘adaptief’ is: gezinnen met een zoon in het klooster hadden meer kinderen en kleinkinderen (dus een voordeel voor verwanten, dat heet inclusive fitness). Een verklaring daarvoor is dat er minder competitie is tussen broers over bezittingen. Dit is een voorbeeld van een ouder-kind conflict waarbij de ouders het altruïsme afdwingen. Waarom andere religies het celibaat afzworen is niet duidelijk.