Hechting, Lachen

Al meer dan 50 jaar wordt de kwaliteit van de hechting tussen een kind en een verzorgende vastgesteld in de strange situation procedure (SSP). Daarbij wordt het kind van zijn ouder gescheiden en achtergelaten bij een vreemde. De meeste kinderen zijn ‘veilig’ gehecht: ze protesteren tegen verlating en zoeken hun ouder op voor steun na hereniging. ‘Vermijdende’ kinderen, daarentegen, zoeken weinig contact en ‘weerspannige’ kinderen zijn moeilijk tot bedaren te krijgen. Later werd er nog een lastig te classificeren groep kinderen als ‘ongeorganiseerd’ (die gestresst blijven na hereniging) beschreven. In Psychological Bulletin staat een meta analyse van 285 onderzoeken met 20720 ouder-kind koppels in 21 landen die allemaal op ongeveer dezelfde manier de SSP volgden. Uit het onderzoek bleek dat de vermijdende hechting (14,7%) is afgenomen, ten gunste van de veilige hechting (51,6%). Het is niet duidelijk waarom, maar het is verleidelijk te denken dat dit komt doordat ouders hun kinderen meer centraal stellen in de opvoeding. In groepen met een lage SES kwam meer vermijdende en ongeorganiseerde hechting voor. Geadopteerde en pleegkinderen vertoonden veel minder vermijdend gedrag, maar juist meer ongeorganiseerde hechting. Bij kinderen die werden mishandeld is het opvallend hoeveel daarvan niet ongeorganiseerd gehecht zijn, mogelijk door positieve interacties met andere volwassenen. Er werden geen verschillen gevonden tussen etnische groepen en ook niet tussen vaders en moeders. Regionaal was de veilige hechting het hoogst in Afrika. Niemand vindt het een vorm van kindermishandeling om kinderen aan dit experiment bloot te stellen.

In PLOS ONE staat een artikel over lachen. Spontaan of echt lachen is gezond en dat kan je zien aan cortisol. In een meta-analyse keken de auteurs naar 8 studies die 315 mensen lieten lachen om video’s of door lachtherapie. Uit het onderzoek bleek dat cortisol na de lach interventie 32% daalde.