Enactment en facial feedback

Een artikel in Psychological Bulletin gaat over enactment: als je een woord wil leren helpt het om het ook te doen of uit te beelden. Tijdens de Koude Oorlog bleken Amerikanen sneller Russisch te leren als ze bij elk woord ook bijbehorende acties uitvoerden. Er wordt al meer dan 60 jaar onderzoek naar gedaan omdat er maar weinig technieken zijn om het geheugen te helpen (zoals herhalen). De auteurs deden een meta-analyse van gedrags- en neurologische studies. Daarin werd opnieuw bevestigd dat het enactment-effect heel sterk en robuust is en dat eigenlijk iedereen daar wat aan heeft, zowel studenten die een moeilijke tekst leren als iemand die dagelijkse dingen wil onthouden. Een vergelijkbaar effect is de facial feedback hypothese: als je een pen tussen je tanden klemt (alsof je lacht) voel je je gelukkiger dan wanneer je een pen tussen je lippen vasthoudt (waardoor het niet mogelijk is te lachen). In nature human behaviour staat een heel groot onderzoek met bijna 4000 mensen in 19 landen die simpele experimenten deden: een acteur nadoen die emoties uitbeeldde, bepaalde gezichtsspieren spannen om een emotie uit te drukken en de eerder genoemde pen-in-de-mond-taak. Hieruit bleek dat facial feedback bijdraagt aan een emotionele ervaring. Mensen die emoties nadeden voelden zich gelukkiger, maar de pen in de mond werkte eigenlijk het minst goed.