Perfectie, teken, metaforen, IQ en ironie
- Marcel Doornbosch
- 25 okt 2020
- 5 minuten om te lezen
Bijgewerkt op: 28 jan 2021
In het tijdschrift Psychological Assessment staat dat aan perfectionisme twee kanten zitten: streven naar hoge doelen (dat is gezond) en zorgen over falen (ongezond). De auteurs van het artikel Does Perfectionism or Pursuit of Excellence Contribute to Successful Learning? A Meta-Analytic Review (1) deden een meta-analyse om te onderzoeken of perfectionisme van invloed is op leerresultaten. Van 1708 gepubliceerde onderzoeken bleken er 67 (over meer dan 21000 deelnemers) bruikbaar. Het streven naar perfectie heeft een positief verband met leerresultaten, zo blijkt uit rapporten, examenscores en testresultaten. Zorgen maken over falen heeft een beperkte negatieve invloed op het leren. Dat komt vooral door de negatieve gevolgen van perfectionisme, zoals procrastinatie, stress, burn out en examenangst. Volgens de auteurs is ‘streven naar excellentie’ een betere term voor de positieve kanten van perfectionisme.
Teken brengen Borreliose over en dat is een gezondheidsprobleem, dusdanig dat in bepaalde deelstaten in Duitsland het melden verplicht is. In het tijdschrift Journal Of Medical Internet Research staat dat mensen steeds vaker informatie over gezondheid op het internet zoeken. De auteurs van het artikel Googling for Ticks and Borreliosis in Germany: Nationwide Google Search Analysis From 2015 to 2018 (2) wilden weten of er een verband is tussen het voorkomen van deze aandoening en zoekopdrachten ernaar in Google. In de zomer zoekt men vaker naar Borreliose en tekenbeten en dat hangt samen met het aantal geregistreerde gevallen. De hoogste correlatie vond men in de deelstaat Saksen-Anhalt: r=0.90. Volgens de auteurs kan het analyseren van zoekopdrachten in Google helpen om de verspreiding van deze infectie in kaart te brengen in deelstaten waar geen meldingsplicht is.
Een psychologisch trauma wordt vaak beschreven met een metafoor, maar het woord ‘trauma’ is zelf ook een metafoor. Mensen in WEIRD-landen worden na het ervaren van traumatische stress vaak als ‘gewond’ beschouwd. In het tijdschrift Journal of Traumatic Stress staat dat in niet-westerse (non-WEIRD) landen andere begrippen worden gebruikt zoals, ‘gebroken moed’ of ‘spirituele besmetting’. De auteurs van het artikel Metaphors For Trauma: A Cross-Cultural Qualitative Comparison in Brazil, India, Poland, and Switzerland (3) beschrijven een emic onderzoek. Emic betekent onderzoek vanuit de cultuur zelf, in tegenstelling tot etic, dat is onderzoek door een buitenstaander of observator. In het kader van een etnopsychologisch onderzoek werden mensen uit verschillende gemeenschappen (de Pitaguary in Brazilie, de Adivasis in India, bergbewoners uit Gondo in Zwitserland en de Lemko etnische minderheid in Polen) geïnterviewd over tegenslagen en rampen. De deelnemers kregen een ‘metafoorproductietaak’ met vragen als 'toen je gevraagd werd naar iets verschrikkelijks, welke beelden kwamen in je op?' Alle deelnemers vertelden over gebeurtenissen die passen binnen de (Westerse) definitie van PTSS, zoals ongelukken, geweld en ziekte. De Pitaguary vertelden daarnaast ook over racisme, discriminatie en onderdrukking. De Lemko vertelden over gedwongen verplaatsingen. De Adivasis en de mensen uit Gondo vertelden veel over een aardverschuiving. De gebeurtenissen werden met verschillende metaforen aangeduid: het einde van de wereld, een tragedie, een schok, een barrière, een moeilijke transitie, vallen, in een hol zitten en er niet uit kunnen. De gevolgen werden vergeleken met schade, een last of een wond. De verklaringen die ze gaven voor hun pech kwamen voort uit hun geloof, zoals een test van God of het lot. Voor collectieve trauma’s werden specifieke metaforen gebruikt, zoals culturele slachting (over kolonisatie) en een kruis dragen (over gedwongen verplaatsing). Volgens de auteurs zijn er zowel overeenkomsten als verschillen tussen de vier verschillende culturele groepen. Allemaal gebruiken ze lichaamsmetaforen om te praten over rampen en extreme tegenslagen. Naast deze universele kenmerken zijn er ook cultuurspecifieke uitdrukkingen zoals ‘zwaar gevecht’ in Brazilië en ‘biografische rugzak’ in Zwitserland. De auteurs bevelen het gebruik van lokale uitdrukkingen in therapie aan.
Van alle kinderen die in 1921 zijn geboren in Schotland werd op 1 juni 1932 de intelligentie gemeten. In het tijdschrift Psychology and Aging staat een artikel over dit zogenaamde ‘1921 Lothian Birth Cohort’. De auteurs van het artikel The Long Arm of Childhood Intelligence on Terminal Decline: Evidence From the Lothian Birth Cohort 1921 (4) beschrijven hoe het cohort opnieuw werd onderzocht op 79, 83, 87, 90, en 92 jarige leeftijd. Het onderzoek was gericht op terminal drop, een versnelling van verlies aan mentale vaardigheden in de jaren voorafgaand aan de dood. De overlevers kregen onder andere een Mini-Mental State Examination (een onderzoek van het geheugen) en een lichamelijk onderzoek. Van de 550 deelnemers die in 1999 de eerste keer werden getest, deden er in 2013 (de vijfde test) nog 59 mee. Het verloop per testgolf was ongeveer 20%, vooral door overlijden. In totaal werden de gegevens van 444 overleden deelnemers geanalyseerd. Volgens de onderzoekers zijn er twee groepen te onderscheiden: een grote (82%) stabiel hoogfunctionerende groep en een kleine (18%) groep die langzaam achteruitgaat. Alleen de intelligentie in de kindertijd bleek hoogfunctioneren op latere leeftijd te kunnen voorspellen. Een versnelde achteruitgang (terminal drop) zagen ze niet. Volgens de auteurs beschermt intelligentie op de kinderleeftijd tegen latere cognitieve achteruitgang.
In het blad Neuropsychology staat een artikel over ironie. Ironie is een vorm van niet-letterlijke taal waarbij iemand iets anders bedoelt dan hij of zij zegt, vaak het tegenovergestelde. Ironie komt veel voor in het dagelijks taalgebruik: acht procent van conversaties tussen vrienden zijn ironische uitingen. Mensen met niet-aangeboren hersensschade (NAH), bijvoorbeeld door een ongeluk of een beroerte in de rechter hersenhelft, hebben soms moeite ironie te begrijpen. De auteurs van het artikel Differential Impairments in Irony Comprehension in Brain-Damaged Individuals: Insight From Contextual Processing, Theory of Mind, and Executive Functions (5) beschrijven een onderzoek met 30 NAH-patiënten en 30 gezonde mensen. Hun executieve functies (inhibitie, flexibiliteit en werkgeheugen) werden getest. Ze moesten zinnen afmaken met een verwacht of een onverwacht woord, heel veel woorden verzinnen die met een D of een F beginnen en getallen- en woordenreeksen herhalen. De Theory of Mind werd getest met faux pas verhaaltjes; de deelnemers werd gevraagd of een personage in zo’n verhaaltje iets ongepasts zei en, zo ja, of dat intentioneel was en ook hoe erg dat was. Daarna kregen de participanten een ironiebegrip-taak: achttien scenario’s die eindigen met een uitspraak die afhankelijk van de context letterlijk of ironisch geïnterpreteerd kan worden. Om de belasting van de executieve functies te variëren, bevatten sommige scenario’s extra afleidende informatie.
De NAH-groep maakte meer fouten, vooral als er meer afleidende informatie in het scenario zat. In drie subgroepen van NAH-patiënten werden specifieke tekortkomingen gezien. Eén groep leek totaal ongevoelig voor context en interpreteerde alle ironie letterlijk. Twee groepen herkenden wel ironie, maar hadden moeite met letterlijke uitingen als er veel afleiding was. En één groep herkende ironie alleen als er aanwijzingen (markers) waren, zoals beroepsstereotypen of lexicale overdrijving. Ironie begrijpen is een complex proces van waarnemen en oplossen van ongerijmdheden. Als de executieve functies te zwaar belast zijn wordt het moeilijk de intentie te begrijpen, behalve als er duidelijke markers van ironie in het verhaal zitten.
Verwijzingen
コメント