VERBITTERING, AUTISME, SNAPCHAT, MICRODOSERING

Mensen die onrecht wordt aangedaan reageren daarop verbitterd. Als je daarin blijft hangen heb je een naar leven. In Psychological Trauma: Theory, Research, Practice, and Policy staat dat ‘wijsheid’ therapie helpt tegen verbittering. In 10 sessies stelt de cliënt zich onrechtvaardige situaties voor vanuit het perspectief van het slachtoffer én vanuit het perspectief van degene die het onrecht heeft ‘veroorzaakt’ (niet met opzet). Deze ‘exposure in sensu’ heeft tot doel meer inzicht te krijgen in de complexiteit van levensgebeurtenissen en boosheid te relativeren. Aan het onderzoek deden 155 gewone mensen mee (het ging om ‘subklinische’ verbittering), die de Post-Traumatic Embitterment Self-Rating Scale invulden na een one shot interventie. Ze kregen dus geen volledige therapie van 10 sessies, hoewel 23,9% van de deelnemers een hoog niveau van verbittering had, door nare ervaringen. Het fictieve verhaal waar ze zich in moesten verplaatsen ging over iemand die na een ongeluk haar leiderschapspositie verloor aan een jonge collega. Helaas werkte de interventie niet; de bitterheid bleek niet verminderd.

Autisme is erfelijk en dat heeft tot gevolg dat subklinische kenmerken van autisme (zoals communicatieproblemen of rigide gedrag) vaker voorkomen bij familieleden van mensen met autisme; het ‘brede autistische fenotype’. In Autism Research staat een onderzoek naar asymmetrie in het gezicht als kenmerk van autisme. Dat onderzoek vond plaats in Australië met 192 niet-autistische ouders van autistische kinderen, alleen ‘Kaukasische’ mensen omdat de onderzoekers etnische variëteit blijkbaar te ingewikkeld vonden. Van de gezichten van de ouders, en van 163 mensen zonder autisme in de familie, werden 3dMD foto’s gemaakt. Uit het onderzoek bleek dat de gezichten van ouders van kinderen met autisme minder symmetrisch (meer uitpuilend naar links) waren dan de gezichten van de controlegroep, maar dat dit niet samenging met andere (gedrags)kenmerken van autisme. Opmerkelijk genoeg werd in een eerder onderzoek gevonden dat de afwijking juist naar rechts was. Maar of het nou naar links of naar rechts is, volgens de auteurs is het een feit dat autisme samenhangt met asymmetrie in het gezicht, wat wordt verklaard door links-rechts verschillen in de hersenen; de zogenaamde Yakloviaanse torsie.

Als je weet dat je informatie op internet terug kan vinden hoef je het niet te onthouden en dit ‘Google effect’ leidt tot verminderd geheugen. Terwijl informatie die actief wordt gedeeld op sociale media juist beter wordt onthouden. De auteurs van een artikel in Cyberpsychology, Behavior, And Social Networking onderzochten dit bij zogenaamde ‘vluchtige’ sociale media, zoals Snapchat, waar berichten na 10 seconden weer verdwijnen. In Bournemouth mochten 33 studenten op sommige dagen wel of geen Snapchat gebruiken en kregen elke dag een vragenlijst over wat er die dag gebeurd was. Uit het onderzoek bleek dat er op de Snapchat dagen meer werd onthouden dan op de niet-Snapchat dagen. Dit ‘mnemonische-vluchtige-sociale-media-effect’ verklaren de auteurs doordat het posten zelf heel zorgvuldig en bewust gebeurt (‘cureren’), waardoor de autobiografische herinneringen beter worden verwerkt. Misschien goed voor oude mensen.

In Scientific Reports (een onderdeel van Nature) staat een artikel over microdosering: het gebruik van lage doses psychedelica waarbij geen grote effecten optreden (‘sub sensorium’). Het gebruik van psychedelica, zoals psilocybine, voor gezondheidsredenen was heel gebruikelijk in Noord en Zuid Amerika totdat de kolonisatie, de Inquisitie en later de war on drugs daar een einde aan maakten. Van het Mazatec-volk in Mexico is bekend dat ze microdoseerden. Ook werden psychedelica gemengd (stacking), bijvoorbeeld met cacao (cacahua-xochitl) door de Azteken. In Europa werden paddenstoelen, Bilzekruiden brandnetel aan bier toegevoegd tot het Duitse Reinheitsgebot dat in 1516 verbood. Aan het onderzoek via microdose.me deden 8703 Iphonegebruikers (er was geen Android app) in 84 landen mee, waarvan iets minder dan de helft microdoseerde (met name psilocybine en 11% LSD). Ze vulden vragenlijsten in over hun mentale gezondheid. Van de groep die mentale problemen rapporteerde (N=1651) hadden de microdoseerders iets lagere scores op angst en depressie dan de niet-gebruikers. De motieven voor het gebruik in de gezonde groep waren: verbeteren van mindfulness, stemming, creativiteit en leren. Mensen met mentale problemen gebruikten het vooral om angst te verminderen. De microdoseerders rookten en dronken minder dan de niet-gebruikers maar blowden meer. De auteurs geven aan het eind van het artikel hun belangen in de psychedelica-business eerlijk toe.