Warmte

In het tijdschrift Emotion staat een mooi experiment over conditionering. Het is bekend dat mensen (en dieren) makkelijker bang kunnen worden gemaakt voor slangen dan voor bloemen. Deze angsten zijn ‘voorbereid’. Niet iedereen durft hardop te zeggen dat ze aangeboren zijn, omdat dat een evolutionaire verklaring is. Mensen met angsten neigen tot het vermijden van in hun ogen bedreigende situaties en zoeken naar zogenaamde veiligheidssignalen (‘waar is hier de nooduitgang?’). Dit veiligheidsgedrag heeft een tijdelijk inhibitoir effect op de angstreactie maar kan deze op de lange termijn vergroten. Hoe dat werkt is niet helemaal duidelijk. Daarentegen wordt van sociale steun beweerd dat het wel langdurig angst kan onderdrukken omdat sociale steun, waardoor mensen zich veilig voelen, ook ‘voorbereid’ is. Mensen die elkaar opzochten als ze bedreigd werden hadden waarschijnlijk een grotere overlevingskans. Uit allerlei onderzoek met apen, ratten en duiven bleek al eerder dat warmte ook een positief effect heeft op angst. Dus besloten de auteurs 61 mensen een schok te geven (‘extreem oncomfortabel maar niet pijnlijk’) terwijl ze een warmtepack vasthielden. Hieruit bleek dat warmte een angstreactie kan onderdrukken. Volgens de auteurs is gevoeligheid voor warmte en sociale steun geëvolueerd via het beloningssysteem in de hersenen. Dat betekent dat mensen met veel angsten (zoals trauma’s) die geen sociale steun hebben, baat kunnen hebben bij warmte tijdens de behandeling. Hóe staat er niet bij, maar wel dat het niet gaat om omgevingswarmte maar om fysieke warmte.